Τα κίνκαλι (khinkali) είναι σπιτικά γεμιστά ζυμαρικά από τη γεωργιανή κουζίνα!
Μας τα έμαθε η Λίλυ:)
Για τη ζύμη
4 κούπες αλεύρι
1½ κούπα χλιαρό νερό
1 κ.σ. μαργαρίνη
1 κ.γ. αλάτι
→ Ανακατεύουμε όλα τα υλικά και ζυμώνουμε για 5′ σε μια μπάλα.
Έπειτα σκεπάζουμε τη ζύμη με μια βρεγμένη πετσέτα και την αφήνουμε να ξεκουραστεί για καμιά ώρα, μέχρι να φτιάξουμε τη γέμιση.
Για τη γέμιση
200 gr μανιτάρια
1/3 λάχανο
1 κρεμμύδι
2 καρότα
2 φρέσκα κρεμμυδάκια
μπόλικο μοσχοκάρυδο
πιπέρι, αλάτι, λάδι
→ Σε ένα βαθύ τηγάνι τσιγαρίζουμε το κρεμμύδι ψιλοκομμένο για 3-4′. Προσθέτουμε τα καρότα τριμμένα και τα μανιτάρια κομμένα σε φέτες.
Προσθέτουμε αλάτι και μπόλικο πιπέρι και ανακατεύουμε.
Κόβουμε το λάχανο σε λεπτά κορδόνια και το προσθέτουμε στο μείγμα. Ανακατεύουμε συχνά, σε μέτρια φωτιά μέχρι το λάχανο να μαλακώσει. Τέλος προσθέτουμε μπόλικο μοσχοκάρυδο και λίγο αλάτι ακόμα.
Αποσύρουμε από τη φωτιά και αφήνουμε τη γέμιση να κρυώσει λίγο.
Συναρμολόγηση:
Παίρνουμε από το ζυμάρι μικρά κομμάτια και κάνουμε μπαλάκια μεγέθους καρυδιού. Τα ανοίγουμε με τον πλάστη σε μικρό φύλλο με μέγεθος μικρής παλάμης.
Βάζουμε σε κάθε φύλλο 1-2 κ.σ. γέμιση.
Έπειτα σηκώνουμε τις άκρες του φύλλου και τσιμπώντας με τα δάκτυλα κάνουμε ένα πουγκί.
Όταν μαζέψουμε τις άκρες εντελώς, κλείνουμε καλά το πουγκί στρίβοντας την “τσιμπιά” που κρατάμε με τα δάκτυλά μας. Θέλουμε το πουγκί μας να είναι εντελώς κλειστό.
Κάνουμε τη διαδικασία αυτή με όλη την ζύμη και τη γέμιση. Θα βγουν γύρω στα 25 πουγκάκια.
Αφού τελειώσουμε με τα πουγκά, βάζουμε 2 λίτρα νερό να βράσει σε μεγάλη κατσαρόλα.
Όταν το νερό βράσει ρίχνουμε μέσα απαλά τα μισά κίνκαλι. Τα αφήνουμε να βράσουν για 15′.
Τα βγάζουμε με τρυπητή κουτάλα προσεκτικά και τα βάζουμε σε πιατέλα. Έπειτα επαναλαμβλανουμε με τα άλλα μισά.
Σερβίρουμε ζεστά τα κίνκαλι με έξτρα πιπέρι και μοσχοκάρυδο τριμμένο.
Καλή επιτυχία!
Μμμμ, τέλειο φαίνεται, και μακαρόνια και γέμιση με λαχανικά! Ειδικά το λάχανο φαίνεται να του ταιριάζει πολύ!
Ναι και δεν είναι καθόλου δύσκολο. Το μόνο που χρειάζεται είναι λίγο χρόνο να ανοίξεις τα φύλλα. Και το αποτέλεσμα βγαίνει πολύ εντυπωσιακό;)
Μωρέ, τι εξαιρετικό πιάτο είναι αυτό! Θυμίζει το αρμένικο μαντί, αν το ξέρεις. Θα το δοκιμάσω οπωσδήποτε!
Thank you 😀
Αρμένικο μαντί; Ξέρω τα ρώσικα πιλμένι που είναι παρόμοια, αλλά πιο μικρά σαν μισοφέγγαρα.
Κοίτα: http://en.wikipedia.org/wiki/Manti_%28dumpling%29
Κάθε χώρα έχει το δικό της όνομα για παρόμοια πιάτα!
Εμείς δεν το έχουμε, περίεργο!
Σωστά, πως λέμε ραβιόλια, τορτελίνια κ.λπ.
Στην Ελλάδα νομιζω το αντιστοιχο ειναι σκέτη ζυμη (χωρις γεμιση), περιπου στο μεγεθος που εχει το τορτελινι, βρασμενη κι σωταρισμένη σε βουτυρο και κατοπιν πασπαλισμενη με (ξινο)μυζηθρα. Στο χωριο μου τις λενε ‘γκόγκες’ και είναι ότι πρεπει, αν τυχον σου εχει μεινει καμμία αρτηρία καθαρη, να τη φρακαρεις κι αυτή!
Υ.γ H Λίλη ήταν απο τη Γεωργία και ήρθε στην Ελλάδα την αστεία;
Ευχαριστούμε πολύ για τις πληροφορίες Jinxx. Που είναι το χωριό σου??
Προκειται γαι την ευρυτερη περιοχη της Αργολιδας αλλα και την Κυνουρια Αρκαδιας.
Τα έκανα! Βγήκαν λίγο πιο άγαρμπα από τα δικά σας, αλλά πολύ νόστιμα! 🙂
Στο μαντί, τα ψήνουν στο φούρνο πρώτα και μετά τα βράζουν σε ζωμό! Θα το δοκιμάσω κι έτσι…
Ωραία! Αφού βγήκαν νόστιμα όλα καλά 🙂